"S¨¦culo XX que quere ser XIX"

Na s¨²a Hist¨®ria da literatura galega contempor¨¢nea (1963) non hai referencias a Pimentel, pero si en Libros e autores galegos: dos trovadores a Valle Incl¨¢n (1970). En parte, o libro de Araceli Herrero Figueroa responde ¨¢ insistencia do acad¨¦mico ferrol¨¢n Ricardo Carvalho Calero, responsable de catro pequenos monogr¨¢ficos sobre Pimentel, desde Originales in¨¦ditos en castellano de poemas de Luis Pimentel publicados en gallego ata Sobre la poes¨ªa de Lu¨ªs Pimentel.

? neste ¨²ltimo onde o autor de Xente da Barreira (1950), que abre a narrativa en galego despois da guerra, fala m¨¢is persoalmente do poeta de Lugo, "popular dentro dun c¨ªrculo escollido, se vale o paradoxo". Antes do reintegracionismo, pouco despois da morte do poeta, Carvalho recrea co seu estilo caracter¨ªstico os primeiros equ¨ªvocos a respecto da obra de Pimentel, a quen se lle adoitaba atribu¨ªr o ap¨®crifo Cunetas. "Unha cousa ¨¦ que Pimentel derramase o seu lirismo sobre os mortos que a violencia dos homes en guerra foi deixando nas cunetas da historia, e outra consideralo alistado na literatura comprometida [...] A s¨²a vida e a s¨²a obra foron as dun intimista, atento con nerviosa ansiedade aos latexos do seu propio coraz¨®n, pechado no seu marfile?o acubillo e cultivando as m¨¢is exquisitas flores da espiritualidade esteticista". ? parte de Rosal¨ªa, Jules Laforgue ¨¦ o ¨²nico poeta que constit¨²e tema directo -en pezas como Pantomima ou Domingo- na poes¨ªa de Pimentel. O ir¨®nico simbolista franco-charr¨²a ¨¦, con Francis Jammes, o seu poeta preferido. Quizais recollan o f¨ªo nas Poes¨ªas completas (Comares, 1991) de Pimentel en castel¨¢n. Segundo resume Lu¨ªs Rei no pr¨®logo, tr¨¢tase "dun s¨¦culo XX que quere ser XIX, e ao rev¨¦s".