Hai partido no ¡®Galician Bizarre¡¯

A primeira demo de srasrsra, pronunciado (e pronunciada) ¡°se?ora, se?or, se?ora¡± (2010), ti?a dous tipos con m¨¢scaras estampados na portada, un coas baquetas sobre a caixa e outro coa guitarra. Era a cita m¨¢is obvia de Zippo e V¨ªctor, ex Submutantes, ao d¨²o estadounidense Lightning Bolt. Brian Chippendale e Brian Gibson adoitan tocar as¨ª en directo, ocultos tras as carautas ¡ª¡°Ch¨¢mome Erik Satie, como todo o mundo¡±, deixara escrito o compositor franc¨¦s nun dos catro mil anacos de papel que se atoparon na s¨²a casa a un ano da s¨²a morte¡ª. Os de Providence, iso si, te?en outras particularidades: practican a abstracci¨®n espartana, te?en bastante m¨¢is que ver coa matem¨¢tica que coa canci¨®n popular, esixen tocar ¨¢ mesma altura que o p¨²blico e superan adoito os nove minutos.

Aquel primeiro traballo de srasrsra ti?a 17 cortes. O m¨¢is longo nin sequera chegaba aos 90 segundos. Operaban na mesma frecuencia (inhumana) que os norteamericanos e manexaban materiais igualmente escasos ¡ªbater¨ªa, guitarra e alaridos moitas veces inintelix¨ªbeis a d¨²as voces¡ª, pero ag¨¢s alg¨²n caso illado fac¨ªan canci¨®ns. Estruturas hiperconcentradas, urxentes, marcianas e pasadas por un ba?o de ¨¢cido sulf¨²rico, pero canci¨®ns despois de todo. A s¨²a segunda referencia, baboom (2010), ¨ªa confirmar a deriva m¨¢is amable. Hedonismo controlado en p¨ªlulas tan min¨²sculas e esp¨ªdicas como comebolsas, o tema que se fixo relativamente popular na Rede grazas, en parte, a un videoclip de Javi Camino. A¨ª colg¨¢ronlles o desproporcionado sambenito do glam.

A banda coru?esa debuta agora no cat¨¢logo de Discoteca Oc¨¦ano, o selo polo que pasaron El Guincho e Joe Crep¨²sculo e no que militan a¨ªnda Thelem¨¢ticos e Linda Mirada. A piques de chegar ¨¢s tendas, puchao cont¨¦n catro cortes novos, tres temas de baboom (comebolsas, srasrsra e bueno s¨ª, no) e sete da s¨²a primeira maqueta (wally, oliendo a pis, toriyama, cucarde, ?hey, t¨²!, non sei e chaqueta de droga). Pouco material in¨¦dito pero todo, iso si, remozado, matizado e domesticado na gravaci¨®n por Roberto Mallo. A banda coru?esa soa menos ¨¢spera e perigosa que ao principio, pero conserva a urxencia hist¨¦rica, naif e anabolizante das s¨²as primeiras trasnadas.

Zippo e V¨ªctor, tam¨¦n en Tri¨¢ngulo de Amor Bizarro e Leroy y Los Masoquistas respectivamente, figuraban entre os grupos de Galician Bizarre (2010). Aquela escolma do autodenominado underground galego reun¨ªa bandas tan dispares como os desaparecidos Ind¨®mitos ou Novedades Carminha, agora no cat¨¢logo de Ernie Records, e ter¨¢ pronto unha segunda edici¨®n. Os seus promotores xa dispo?en dun portal na Rede (www.galicianbizarre.com) onde avanzan alg¨²ns detalles. Pretenden tirar algo m¨¢is de medio milleiro de copias dun vinilo de 12 pulgadas e financiar o proxecto, por suposto, a trav¨¦s dalgunha plataforma de crowdfunding.

A segunda edici¨®n do ¡®Bizarre¡¯ pretende tirar medio mill¨®n de copias en vinilo

A consigna ¨¦ clara: ningunha banda pode repetir e os cortes te?en que ser in¨¦ditos. Os convidados desta vez son Lobishome, Los Thyssen, Tora Tora Tora!, QVEK, Los Televisores, Tetra & Freak, Sr. Anido, Pastillas Mamut, Trajano!, Fluzo, Mano de Obra, Fantasmage, Wild Balbina, Carrero Bianco, Mullet, Terbutalina, Christ Divides e Alarido Mong¨®lico. Volven mandar as coordenadas administrativas e un vago, pero lex¨ªtimo, discurso perif¨¦rico. Conviven bandas con varias demos circulando pola Rede, algunhas moi not¨¢beis, con proxectos como o dos vigueses Fantasmage, que debutar¨¢ o vindeiro mes de abril cun LP no selo asturiano Discos Humeantes.

Unha desas bandas, a dos ferrol¨¢ns Carrero Bianco, v¨¦n de incorporar un novo t¨ªtulo ¨¢ s¨²a discograf¨ªa. Despois de Oferta de lanzamiento (A Regueifa, 2010) chega agora outro artefacto de mercadotecnia: Blister (2011). O corte titular que abre o disco ameaza jingle, pero xa logo o disco se abeira (de vagar) ¨¢ pista de baile. Decididamente m¨¢is luminoso, evocador e redondeado que o seu debut, este EP de seis temas ¡ªdous son remesturas, como no primeiro¡ª deb¨¢tese entre a atracci¨®n retroman¨ªaca e bail¨¢bel dos cinco minutos de Reza lo que sepas (¡°Me atropellaron / en la autopista de la informaci¨®n / ya ver¨¢s c¨®mo vas a echar / de menos los noventa¡±) e a bafarada de techno pop acolledor de Radio (¡°Y si quieres algo nuevo / no lo dudes, vente / a cazar ondas de cielo / en mi radio¡±). O sentido do humor segue a¨ª, pero haber¨¢ quen bote de menos o verniz l¨²dico (?M.U.?.V.E.L.O! ou Pon tu mano) e a agresividade (Gafas de sol) de Oferta de lanzamiento. Hai cambios no grupo e Blister parece un disco de transici¨®n. Prometen m¨¢is, a non tardar.