Namorarse dunha vaca

CONFESEMOS O NOSO INFANTILISMO XERACIONAL os que defendemos utop¨ªas realizadas na terra. Ti?an alg¨²n defecti?o a Uni¨®n Sovi¨¦tica, a China, Cuba, mesmo Albania. Sabiamolo, e as¨ª e todo defendiamos o seu car¨¢cter fundamentalmente ben¨¦fico: non hab¨ªa explotaci¨®n capitalista. Agora vemos a m¨¢scara impasibel de Putin, Chechenia, C¨¢ucaso todo, os xornalistas asasinados, Anna Politk¨®vskaya..., a profunda degradaci¨®n moral ¨¢ que conduce o autoritarismo (Non cuspamos para arriba).

POR SE FICASEN D?BIDAS, LEASE Koba, o Tem¨ªbel, do Martin Amis. Nin a maior cegueira nin o maior cinismo fica enteiro logo de ler ese tremendo relatorio do inferno na terra sovi¨¦tico.

E EDITAN AO MARTIN AMIS (estes ingleses trist¨®ns) en galego, ben, moi ben. Unha cultura, unha lingua que non ¨¦ quen a recibir ao seu tempo est¨¢ morta. A traducci¨®n da cultura toda do noso tempo ¨¢ nosa lingua ¨¦ imprescind¨ªbel.

NON S? A LITERATURA, TAM?N E ANTES DE COUSA NINGUNHA A CIENCIA, as tecnolox¨ªas. E as p¨¢xinas de negocios. Sen iso non hai nada, non hai presente e non hai futuro. Sen iso, s¨® representamos unha ficci¨®n, unha ficci¨®n literaria.

(PORQUE AFONSO IX, X NA LI?AXE CASTEL?, NON TI?A RAZ?N. A nosa lingua non serve ¨²nicamente para contar chistes e para a poes¨ªa: en Portugal e no Brasil serve para todo. E aqu¨ª, se queremos e podemos, tam¨¦n. )

MAIS, QUE LEDICIA VER QUE SE TRADUCE E EDITA AO MESTRE BECKETT de Molloy. Todos escribimos, ou debemos escribir, despois do Beckett. De Beckett pouco dicir.

DE AUSTER SI, do Auster podemos dicir que tam¨¦n nos alegra lelo nesta lingua que non existe como tal, nesta lingua ¨¢ que ¨¦ tan dif¨ªcil traducir pois hai que inventala. Leramos ao Paul Auster en portugu¨¦s, en castel¨¢n, e agora en galego. Parab¨¦ns para o editor.

AI, E COMO CANSA O NOSO PA?S. Agora que f¨®ra (antes diciamos no extranxeiro, e que logo nos afixemos a andar por a¨ª adiante) sinto o alivio de descansar da vida de un, do pa¨ªs de un. Todos fatigan, o noso m¨¢is.

PASO POR BREMEN logo de 7 anos. Fermoso como o fr¨ªo.

PALABRAS PARA FALAR COAS VACAS: Daquela, unha moci?a intelixente cont¨¢rame que lle preguntara pola nosa lingua a un co?ecido seu, fillo de galegos, e o rapaz contestara que eran palabras para falar coas vacas.

QU? SERIA DAQUELA MOCI?A? QUE DAQUEL RAPAZ, agora un home, que levaba tanta rabia dentro? Tanta vergo?a de si, tanto odio contra el propio e os seus. Galegos, raza maldita.

E QUE TER?N TAM?N CONTRA AS VACAS? Son tan lindas. Elegantes e mam¨ªferas. Nada malo en namorarse dunha vaca. Se ela consinte, claro.