Pantallas, sangue e vi?o

OS MEDIOS DE COMUNICACI?N: a¨ª est¨¢ na pantalla, co conto do atentado islamista de Atocha (que non da ETA, Acebes), un plano detallado dunha bomba. As¨ª aprendemos calquera a fabricalas. Logo tripas e sangue dunha operaci¨®n. Logo uns meni?os mortos, unhas mulleres forzadas... Suc¨¦dense unhas cousas tras das outras sen continuidade, sen argumento. Non ten sentido. Ou ten o sentido do caos. Mostran calquera cousa, m¨®strano todo. O seu ollo voraz non ten l¨ªmite.

MAIS OS MEDIOS NON SON INMORAIS, moito peor: son amorais.

E OS MEDIOS SON O NOSO MUNDO. ? o mundo que temos, ¨¦ o que hai. Un mundo cos seus habitantes nun lado e noutro da pantalla. Aqu¨ª, n¨®s, e no outro eses fantasmas.

E A? EST?N NA PANTALLA, ACTORES, ACTRICES, ollados pola c¨¢mara. Polo ollo ¨²nico do monstro Polifemo, pola ollada mineral da Gorgona que inmobiliza as figuras para sempre. A¨ª os est¨¢n, a¨ª as est¨¢n iluminadas, vestidas, maquilladas, a axir e a dicir palabras que non eran s¨²as antes de dicilas ... Resplandecen na pantalla, brillan como aparici¨®ns. Como fantasmas. (? natural que os actores logo, de volta na vida, desexen voltar ao mundo da pantalla fantasmal, al¨ª sempre resplandecen).

TAM?N NA PANTALLA V?SCERAS, SANGUE, dalgunha operaci¨®n, tantas series televisivas de cirurxi¨¢ns e forenses. C.S.I, House, Nick/Tup ..., son o barroco contempor¨¢neo. O que foi o Caravaggio no seu tempo: violencia e corpos, carne. Bizarr¨ªas (que nos atraen secretamente).

E VAI DE LAT?N: Aquae potoribus, bebedor de auga, dic¨ªan os latinos a quen non ti?a o don de falar ben. O vi?o ten un demo dentro, un daimon que turra polas palabras. A¨ªnda que ¨¢s veces tatexadas. Ese trasno chama por elas: Vinum veritas est. O vi?o tinto fainos unha miga graves; o branco, brillantes e elocuentes. Hai que alternar, a modo. Ainda que de vagari?o, albari?o.

CANDO O RIBEIRO ? RIBEIRO ¨¦ espl¨¦ndido. Ning¨²n branco se lle compara. (E contei algunha vez que na adega do Titanic descansan garrafas de vi?o albari?o e ribeiro? Neptuno ¨¢s veces anda peneque.)

MORRE XENTE NO IRAK, xente mi¨²da case toda. E o Bush e a s¨²a camada pol¨ªtica non ir¨¢n presos, non. O castigo hab¨ªa ser soltalos nas r¨²as de Bagdad, que a xente improvisase. Hab¨ªa ser cruel. Tam¨¦n son crueis os seus merecementos.(E que fai o Aznar? A¨ªnda ¨¦ quen a abrir a boca? Ladra por alg¨²n curruncho?)