A respiraci¨®n de Carlos Blanco

Cando cursabamos o derradeiro ano de carreira na Universidade de Santiago, a voz de Carlos Blanco, interpretando ao se?or Paco, entraba a diario no noso piso de estudantes a trav¨¦s da radio. Era o programa O Fiadeiro, da Radio Galega. Naquel piso estabamos enganchados ao programa e ¨¢s historias do se?or Paco. Un d¨ªa, por unha serie de circunstancias, o se?or Paco en persoa entrou pola porta do noso piso da r¨²a do Pexigo. Era, evidentemente, Carlos Blanco. Pero foi moi dif¨ªcil para n¨®s encaixar que a voz do se?or Paco pertenc¨ªa a aquel rostro. Hab¨ªa que asumir que o se?or Paco non era Carlos Blanco, sen¨®n un xenial personaxe que el mesmo creara. Un personaxe atrevido e in¨¦dito, de feitura popular, ateigado de humor, que falaba reivindicando a gheada e o seseo. Daquela, toda unha revelaci¨®n radiof¨®nica. "Visto desde hoxe -di Carlos Blanco- o se?or Paco par¨¦ceme moi naif, moi elemental. Co tempo, todo foi fac¨¦ndose m¨¢is sinxelo, m¨¢is natural: xa non precisas po?er unha m¨¢scara para expresarte dun determinado xeito. O se?or Paco, ou Estanislao -ref¨ªrese ao exitoso personaxe de Mareas vivas-, estiveron moi ben no seu momento e fix¨¦ronme feliz". Logo, ao se?or Paco prolongoulle a vida, co apoio do grupo Korosidansas, no espect¨¢culo Directamente Paco, que levou por toda Galicia. E Mareas vivas foi o programa a trav¨¦s do que lle chegou o grao m¨¢is alto de popularidade. Tanto, que ¨¢s veces lle invad¨ªa ¨¢mbitos da s¨²a vida privada.

Blanco figuraba nas listas negras do PP contra os xornalistas da radio p¨²blica

Pero, quen ¨¦ Carlos Blanco? Quen ¨¦ ese individuo que o pasado ano presentou na TVG o programa Somos unha potenzia e hai bastantes m¨¢is era unha voz entusiasta que vibraba cos partidos de f¨²tbol no programa Galicia en goles da Radio Galega? Pois ¨¦, sen d¨²bida, un tipo polifac¨¦tico, flexible, directo, franco, e ¨¢s veces sincero at¨¦ o l¨ªmite, un tipo capaz de encher o teatro do Centro Cultural Caixanova en Vigo e ao tempo capaz de tocar no espazo reducido e familiar do Bar P¨¦njamo, na praia de Patos. Ese ¨¦ Carlos Blanco, unha persoa que se define a si mesma como poli¨¦drica e complexa, dona dun car¨¢cter con m¨²ltiples e complicadas aristas: "Podo pasar de ser unha persoa encantadora a odiosa, de mostrarme moi tenro a extremadamente cruel". Se cadra, esa capacidade para aglutinar tan distintas manifestaci¨®ns da s¨²a personalidade ¨¦ a que lle permite abordar con ¨¦xito a interpretaci¨®n de moi diversas personaxes, porque xa as leva todas dentro.

Carlos Blanco naceu en 1959 en Vilagarc¨ªa de Arousa, e abriuse ao mundo do teatro na compa?¨ªa ?taca. En Vilagarc¨ªa entrou tam¨¦n en contacto coa maxia da radio, traballando na Ser. Pero foi sobre todo na radio e televisi¨®n galegas onde lle puxo proa a unha traxectoria profesional moi pouco acomodada, que anos despois o levar¨ªa a abandonar o seu posto de traballo para abrirse cami?o no ¨¢mbito do espect¨¢culo. No tr¨¢nsito, pasou por programas como o Diario Cultural, A Reoca, Sitio Distinto ou Luar.

Nos medios de comunicaci¨®n p¨²blicos tocoulle vivir as ¨¦pocas duras: pura marxinaci¨®n, acoso, asegura. O espect¨¢culo Directamente Paco naceu ao longo de dous anos facendo "pasillos", unha vez que se viu privado dun cometido laboral espec¨ªfico. Para non entolecer, ideou e escribiu o espect¨¢culo: "Foi por pura necesidade". De feito, en 1990, cando P¨¦rez Varela era o xefe de Gabinete de Comunicaci¨®n de Manuel Fraga e o Diario 16 de Galicia sacou ¨¢ luz as listas negras do PP contra os xornalistas da radio e a televisi¨®n galegas, Carlos Blanco era un dos "fichados": "Es del PSG-EG. Dirige el colectivo de nacionalistas radicales de izquierdas en la radio y fuera de ella. Elemento pernicioso".

Este "elemento pernicioso" ¨¦ hoxe un actor consolidado, que traballa con Ant¨®n Reixa ou Pedro Almod¨®var, que fai cine, teatro, televisi¨®n, radio, espect¨¢culos, que conta historias, que fai humor, que presenta programas de televisi¨®n pero que, ante todo, ¨¦ moi consciente de que o seu sitio est¨¢ diante do p¨²blico, nese lugar onde se escoitan voces, respiraci¨®ns, onde se ven os sorrisos ou as caras longas, nese lugar onde aplauden ou pitan, nese lugar onde o p¨²blico ri ou se aburre. E, asegura, para estar nese lugar hai que ser "un caradura: pl¨¢ntaste s¨® diante do p¨²blico, que aguanta de p¨¦, durante d¨²as horas, todo o que contas. Se o pensas ben, ¨¦ un atrevemento, unha ousad¨ªa e hai que ter moito morro para facelo".

Autor, actor ou director de espect¨¢culos como O pa¨ªs da comedia ou Dillei, Carlos Blanco foi finalista do certame de mon¨®logos do Club de la Comedia (2003). Na actualidade mant¨¦n unha colaboraci¨®n co programa As Quimbambas, da Radio Galega, porque cre que a radio ¨¦ como ?taca, unha xeograf¨ªa ¨¢ que sempre se retorna. Agora prepara un novo espect¨¢culo co m¨²sico africano Manecas Costa, un traballo que ambiciona un discurso global, comprensible en todo ¨¢mbito lus¨®fono, de xeito que poida ser representado en Compostela, Lisboa, S?o Paulo ou Luanda.

O seu traballo como narrador oral fundam¨¦ntase na improvisaci¨®n e nos recursos da stand-up comedy, lig¨¢ndoos coa m¨²sica, a poes¨ªa e a tradici¨®n da oralidade. Carlos Blanco cita a Miles Davis como s¨ªmil do que debe ser o seu traballo: o m¨²sico afroamericano aseguraba que tocaba a mesma melod¨ªa de xeito diferente cada vez, adapt¨¢ndoa ao p¨²blico. Ao de Vilagarc¨ªa g¨²stalle sentir que no seu p¨²blico, que ¨¦ diverso e reune idades de 18 a 70 anos, cada persoa respira de forma distinta. El precisa comprender e interpretar esa respiraci¨®n. Por iso define o seu traballo como "puro jazz".