Milladoiro, sons de cinema

O de Milladoiro co mundo do cine foi chegar e encher. A s¨²a estrea en bandas sonoras veu da man do director c¨¢ntabro Manuel Guti¨¦rrez Arag¨®n, quen lles deu p¨¦ para inclu¨ªr os temas Valsvoda, Maruxa e Danza de Albarellos na s¨²a pel¨ªcula La mitad del cielo. Corr¨ªa o ano 1986 e os primeiros premios Goya. ? banda galega ga?ou na categor¨ªa de mellor banda sonora. O encargado de ler o papel co vencedor, o m¨²sico Carmelo Bernaola, pronunciou mal e soltou algo semellante a Milladerio, ou sexa m¨¢is ou menos como Julio Iglesias cando mencionaba a praza do Obradoiro.

Daquela, a banda galega xa contaba cunha bagaxe profesional importante. As pezas que lles valeron o premio estaban encadradas no ¨¢lbum Galicia no pa¨ªs das maravillas, o quinto na s¨²a andaina e o terceiro que editaban coa multinacional CBS, que os fichara logo de comprobar calidade musical e o alto nivel de vendas que lograban nuns tempos ben diferentes para a industria discogr¨¢fica. O conxunto era un referente non s¨® musical, sen¨®n cultural, para Galicia. E no estranxeiro xa gozabandun gran prestixio. Foron os primeiros m¨²sicos en recibir trato estelar noutras naci¨®ns.

Ao ano seguinte do Goya chamounos Jos¨¦ Luis Garc¨ªa S¨¢nchez para que participasen na adaptaci¨®n ¨¢ pantalla de Divinas palabras, a obra de Valle-Incl¨¢n que pensaba rodar en Galicia. E empregou as pezas. Ind¨ªcano os compo?entes de Milladoiro: ¡°A m¨²sica est¨¢ moi presente, para ben ou para mal, en todo o filme. Quizais n¨®s fari¨¢molo doutra maneira¡±. Este traballo significou unha nova candidatura para os Goya. Pero recuncar era moi complicado e desta volta ningu¨¦n subiu ao escenario, ese lugar familiar para un artista e no que os colocou Garc¨ªa S¨¢nchez para un cameo interpretando a uns m¨²sicos que actuaban nun local. ¡°Como algu¨¦n o ti?a que facer e se non ¨¦ramos n¨®s seguramente lle levar¨ªa m¨¢is tempo, aceptamos a proposta do cineasta¡±, lembran. Nesa banda sonora colaboraron con Ana Bel¨¦n, que interpretaba a unha das protagonistas da pel¨ªcula, e a madrile?a cantou con eles Estoy celosa del vuelo. Pasados bastantes anos, e dado o bo entendemento no pasado, a cantante puxo a voz a Moraima, peza composta pola banda e pertencente ao ¨¢lbum Auga de Maio (1999).

Estes dous realizadores citados son os nomes clave na traxectoria musical para o eido cinematogr¨¢fico da formaci¨®n folk. Ser¨ªa Guti¨¦rrez Arag¨®n quen cando volve para rodar en Galicia lembra o excelente resultado acadado no pasado e decide chamalos para a banda sonora de El rey del r¨ªo. E o salmantino Garc¨ªa S¨¢nchez cismou en realizar novamente unha versi¨®n na pantalla de Valle-Incl¨¢n con Esperpentos, onde adapta a co?ecida como trilox¨ªa Martes de Carnaval, e para a viaxe musical polo universo do c¨¦lebre literato seguramente non tivo d¨²bidas ¨¢ hora de elixir a quen aportar¨ªa talento para ese apartado concreto. Deste xeito, da cabeza dos Milladoiro sa¨ªron novos acordes para a pantalla.

Malia que os m¨²sicos consideran que est¨¢n capacitados para compo?er ¡°unha banda sonora de calquera tipo¡±, resulta evidente que o requirimento da s¨²a presenza mant¨¦n sempre unha ligaz¨®n coa m¨²sica de ra¨ªz galega. F¨®ra destes par¨¢metros a¨ªnda ningu¨¦n pensou neles para unha obra que os afaste un chisco do seu c¨ªrculo de acci¨®n co?ecido. Mais ¨¦ que iso tam¨¦n acontece cos int¨¦rpretes que triunfan en determinado rexistro e aos que logo resulta complicado mudar de papel porque as ofertas de traballo inciden naquilo xa probado. Non existe moita xente disposta a investigar cousas novas por mor dun medo ao risco que provoca aletargante inmobilismo.

Dentro da s¨²a traxectoria, Milladoiro realizou o ¨¢lbum Iacobus Magnus, acompa?ados da English Chamber Orchestra. Esa obra pioneira amosa claramente as posibilidades orquestrais da banda. Ademais destas m¨²sicas, algunhas pezas do conxunto galego tam¨¦n se escoitan nas cintas Tierra del fuego (2000), do chileno Miguel Litt¨ªn, e Siempre Habana (2006), dirixida por ?ngel Pelaez. Todas esas bandas sonoras aparecen reflectidas nun ced¨¦ editado pola Academia Galega do Audiovisual dentro da serie M¨²sicas da Academia. Como punto final c¨®mpre falar da colaboraci¨®n efectuada por Lu¨ªs Tosar e Mabel Rivera cantando a peza O Castrapista, que forma parte do disco Unha estrela por gu¨ªa, primeiro traballo enteiramente cantado na traxectoria do grupo, e no que musicaban poemas do finado Manuel Mar¨ªa. Nesa ocasi¨®n foi o cine quen se achegou ao estudo musical para plasmar a uni¨®n dos dous mundos.