"Quero reinterpretar a m¨²sica tradicional"

Ela fala paseni?o no rodop¨ªo de auga de Compostela namentres en Cedeira hai alerta vermella de temporal no mar. Se se apagase o faro de Punta Candieira, ser¨ªa a voz de Guadi Galego (Cedeira, 1974) a que conducir¨ªa os barcos a terra. O seu canto de serea poder¨ªa guiar, onda a onda, alent¨ªa a alent¨ªa, as proas n¨¢ufragas cara ao peirao, nun cami?o de retorno que sempre a leva ¨¢ casa. Esta m¨²sica -gaiteira, cantante, percusionista, pianista- percorre os escenarios coa aposta coral de Berrog¨¹etto, a intimidade de Espido e o mar de Nordestinas.

Pregunta. ?Que herdaches das mulleres do mar?

R. Pois admiro especialmente o seu orgullo de ser dun lugar. Admiran e queren a s¨²a vila, a s¨²a xente, non se avergo?an. Eu creo que son profundamente herdeira diso, no bo e no malo.

P. Convertiches a esas mulleres tam¨¦n en canci¨®n.

R. O disco Espido foi o meu espido persoal, obrigoume a sacar ¨¢ luz os sentimentos. As letras nacen das vivencias, pero a pegada da m¨²sica tradicional est¨¢ tam¨¦n presente. Non quero deixar atr¨¢s iso porque creo que nas letras populares existen moitas met¨¢foras para explicar o mundo. Sigo atopando moito material na literatura oral. Nese sentido, son consciente de que arrisco pouco.

P. ?Cambiaches definitivamente a gaita pola voz?

R. A gaita leva comigo dende os 11 anos e chegou a se converter nunha obsesi¨®n. O meu pai tocaba o tromb¨®n de varas e tam¨¦n os meus irm¨¢ns andaban con diferentes instrumentos. Logo veu o piano, a percusi¨®n e maxisterio musical. Vivino con total naturalidade. Dedicarme ¨¢ m¨²sica non foi premeditado. E o de cantar tam¨¦n.

P. No teu caso prod¨²cese unha evoluci¨®n ¨¢ inversa de moitos outros m¨²sicos. Pasas de te enfrontar a 100.000 persoas con Berrog¨¹etto aos concertos intimistas de Espido.

R. Impresi¨®name moito m¨¢is. Con Espido a ausencia de timbres fai que a palabra chegue m¨¢is intimamente. A forza t¨ªmbrica de Berrog¨¹etto ¨¦ outra cousa. ? capaz de facer vibrar a 20.000 persoas co seu estourido. Fronte aos espectadores, cara a cara, v¨ªvese doutra maneira. Imp¨®n m¨¢is.

P. Insistes no aspecto circunstancial. ?Non hai nada vocacional en ti?

R. A vocaci¨®n vaise educando. Para min o da m¨²sica foi un destino natural. G¨²stame deixarme levar e afrontar o que cada tempo me pide. Non decid¨ªn dedicarme ¨¢ m¨²sica profesionalmente ata os 20 anos e non sei se morrerei cantando nos escenarios, nos bares ou s¨® na mi?a casa. Pero a m¨²sica ¨¦ unha necesidade da que non podes prescindir. As¨²stame un pouco pensar no futuro. Agora apet¨¦ceme traballar a m¨²sica tradicional, non dende un punto de vista purista sen¨®n pasado polo filtro da mi?a interpretaci¨®n. Quero reinterpretala e sacar ¨¢ luz moitas cousas esquecidas que poden dar moito de si.