Mentiras, drogas e flamenco

O MEMORIAL DO HOLOCAUSTO EN BERL?N ideado por Peter Einsenman. Ese espazo sepulcral crea un centro grave na cidade, un burato que traspasa o noso mundo, o presente, e con¨¦ctao co outro mundo, o mundo dos mortos. ? un lugar que trascende.

QUE CONTRASTE COA BANALIDADE QUE O MESMO ARQUITECTO constr¨²e entre nosoutros, esa Cidade da Cultura trivial, espectacular. Manifestaci¨®n obscena da sacralidade do poder e do di?eiro empregado da forma m¨¢is salvaxe. A cultura como deshumanizaci¨®n.

E, CON TODO, CANDO HAB?A QUE DICIR ISTO, cando se aprobou ese capricho daquel vello-neno eg¨®latra e bul¨ªmico os que agora levantan a voz denunciando o disparate daquela calaron como petos.

PORQUE OS MEDIOS DE COMUNICACI?N NO NOSO PA?S na s¨²a maior¨ªa foron c¨®mplices.

O XENOCIDIO DOS XUDEUS E XITANOS EUROPEOS DEBE SER LEMBRADO, non aceptamos que se negue, que se queira matar esa memoria. As palabras que minten matan simb¨®licamente. Cada mentira rouba e mata un cacho de realidade. E quen nega ese xenocidio volve asasinar simb¨®licamente a mill¨®ns de persoas. Elimina as s¨²as vidas, elimina mesmo at¨¦ a lembranza de que existiron. ? matar m¨¢is al¨® da mesma morte.

A POL?TICA RACISTA DE ISRAEL COS PALESTINOS non xustifica iso. Nin o xenocidio xudeu xustifica a pol¨ªtica criminal contra o pobo palestino nin tampouco esa crueldade xustifica a negaci¨®n do xenocidio xudeu.

QUE BARCELONA ? 'PERIFERIA' ¨¦ un disparate. Mais d¨ªo sen malicia ningunha, mesmo con simpat¨ªa, un comentarista na radio, persoa moi asisada e sempre cort¨¦s. Que non dir¨¢n os atolados e maleducados.

PERO QU? DROGA TOMA TANTA XENTE DOS MEDIOS MADRILE?OS? Se Barcelona, tan perto sempre de Par¨ªs e da Europa, unha das tres ou catro cidades europeas m¨¢is vivas, ¨¦ periferia para os ide¨®logos en Madrid daquela, cal ¨¦ o centro? O provincianismo centralista, ese ¨¦ o centro. M¨¢goa.

'POR UN MADRID FEDERAL Y ABIERTO' titulei hai anos unha tribuna nun xornal madrile?o. Segue a ser unha consigna. Pode que ut¨®pica.

FLAMENCOS NO PARLAMENTO GALEGO. O noso Parlamento quixo dicir que somos un pa¨ªs e unha cultura aberta. A intenci¨®n non ¨¦ mala, mais sempre o fomos, non hai por que andalo dicindo. Con todo, ning¨²n pa¨ªs que se estime a si propio far¨ªa no seu Parlamento unha versi¨®n do himno nacional nin flamenca, nin hip hop, nin batutsi. Ning¨²n.

S? NO PA?S DOS GALEGOS CABE ALGO AS?. S¨® un pa¨ªs que te?a interiorizado que a s¨²a identidade ¨¦ un problema, unha enfermidade, algo do que se hai que excusar.

- GAITEIROS NO ANDALUZ? Nunca no Parlamento andaluz tocar¨¢n o seu himno con gaitas galegas.

SOMOS GALEGOS, GALEGAS. E que carallo, que cona, pasa?