Chico Buarque, Jes¨²s V¨¢zquez e Os Tonechos

HAI HORAS PERIGOSAS, esas que nos collen coas defensas baixas. Son tremendas, tiran con un abaixo.

A HORA METAF?SICA ¨¦ unha desas. Os domingos pola ma?¨¢, cando a semana est¨¢ suspendida e a¨ªnda non tomamos o segundo caf¨¦, hai unha hora metaf¨ªsica e t¨®manos a debilidade da melancol¨ªa: "E se mand¨¢semos todo ¨¢ merda. A todo, a todos, todo."

A COVARD?A resc¨¢tanos. Axudada coa segunda taza de caf¨¦ e uns golpi?os de ¨¢nimo no lombo, "¨¢nimo, anda..."

COBIZA, a do p¨²blico dun ¨ªdolo musical, al¨ª todos con c¨¢maras dixitais a tirarlle fotos, crav¨¢ndolle mil flashes. Roub¨¢ndolle mil imaxes, mil cachos.

ENVEXA DO CHICO BUARQUE, que ti?a o que lle faltaba ao pobre H?lderlin, que se retorc¨ªa impotente, mentres o Chico Buarque ¨¦ visitado suavemente pola graza.

CATALANISMO LING??STICO, xa que os galegos non nos ¨¦ dado o estarmos integrados no noso espazo ling¨¹¨ªstico, o do Chico e Vinicius por as¨ª dicir, pois procuremos logo o catalanismo, digamos Bar?a e m¨¢is Ronaldinho (ai, este non ¨¦ catal¨¢n). N¨®s non podemos chamar ?ee ao pobo de ?ee, t¨¦moslle que chamar C¨¦e.

'MIRAXES' na nosa televisi¨®n. Pasma un pouco a vitalidade da cultura que se anda a facer. Sorprende. Como se fose un programa doutra televisi¨®n que falase doutro pa¨ªs.

Unha mesma cidade, un mesmo pa¨ªs pode ser imaxinado de moitas maneiras. Temos de aprender a v¨¦rmonos doutra maneira, menos curas da parroquia e m¨¢is xente libre.

MORRER EST? FEO. Vivimos moito m¨¢is: a dieta, a sanidade p¨²blica, o iogurt, o ch¨¢ndal... A morte deixou de ser cousa familiar, ¨¦nos algo extra?o que non aceptamos polas boas. Morrer hoxe ¨¦ unha falta de educaci¨®n, algo sucio (d¨¦bese evitar por todos os modos).

(TAM?N TER MEDO EST? F?RA DE MODA) O SACA?NTOS, era a chegada do terror p¨¢nico ¨¢s r¨²as da cidade. O Frautista de Hamelin. O terror chegado do mundo salvaxe ¨¢s nosas r¨²as alumadas con electricidade.

A R? ERA UN PR?NCIPE. Jes¨²s V¨¢zquez, o guapo de Ferrol, de rapaz era un parruli?o feo: foi vivir a Madrid e na escola fac¨ªan burla del porque era groso, pito?o e galego. Os rapaces cham¨¢banlle "vaca gallega".

Debeu haber alg¨²n momento no que unha princesa compasiva lle deu o seu beixi?o m¨¢xico. Temos poucos pr¨ªncipes amabeis e abondos badocos.

AGORA QUE SE ME OBRIGAN A ESCOLLER... prefiro Os Tonechos aos Morancos. Non lles ¨¦ por patriotismo ou por racismo ou cousa as¨ª, d¨¦belles ser por antropolox¨ªa que ¨¢s veces me fan rir (ningu¨¦n ¨¦ perfecto de todo).