Untados, abrasados e mari?eiros

"A NOSA VOZ", case por descoido entrei no espazo que crearon en San Domingos de Bonaval ao redor do noso himno. Estaba al¨ª toda a suxerencia e a imaxinaci¨®n que hai nesa naci¨®n refundada polos rom¨¢nticos.

O PODER DA LITERATURA E DA ARTE: f¨ªxomo recordar. O seu poder para crear imaxiner¨ªa, ideolox¨ªa, emoci¨®ns... Identidade.

"UNTADOS": non ¨¦ raro ese odio aos artistas. O insulto e a difamaci¨®n tam¨¦n son literatura, neste caso usar a palabra e un argumento fabulado para liquidar a algu¨¦n (E doe, ¨¦ certo que doe. Mais..., hai que seguir mentres se poida e se ande por aqu¨ª).

UNHA COUSA ? A DEREITA, outra cousa son os malvados.

UNHA CANCI?N salva a un artista (Darko: Mad world). Basta unha cancionci?a (toda canci¨®n ¨¦ pop, o lieder ¨¦ o nacemento do pop, moderno e xuvenil).

HAI ARTISTAS que te?en que ofrecer ao mundo quilos de papel ou quil¨®metros de filme, litros de pintura, toneladas de pedra ou bronce..., a outros ab¨®ndalle con sacar de si un d¨ªa unha canci¨®n, un verso, un t¨ªtulo mesmo (Don de la ebriedad).

OS ANXOS ABRASAN, iso si, o artista que un d¨ªa tivo unha epifan¨ªa clara, a visita da gracia, da inspiraci¨®n, e nos d¨¢ esa flor, o poema pleno, a tonada inspirada, pasan logo o resto da vida degoxados. Agardando ansiosos como yonkis que volva o anxo que un d¨ªa os visitou. Famentos dunha nova visita fuxid¨ªa. Non comprenden, non aceptan que as epifan¨ªas son ¨²nicas. E terribeis.

'CHILL OUT' GALEGO, por certo que un tam¨¦n agradece ¨¢s veces a arte do com¨²n, mesmo a banalidade. A vida ¨¦ unha polifon¨ªa de momentos diversos, ¨¦ tonal e tam¨¦n atonal. E cando ¨¦ as¨ª preg¨²ntase se seremos quen a ofrec¨¦rmonos a n¨®s e ofrecer ao mundo algo as¨ª como un chill out galego, un fondo am¨¢bel, co inevit¨¢bel punto cursi.

OU S? VALEMOS PARA o c¨¢ustico, f¨¢ustico, tr¨¢xico, grotesco, burl¨®n? Carecemos das demais notas?

MOL: pisar a follame na carballeira, o manto que amortece o paso e envolve o p¨¦. ? un luxo s¨® asequ¨ªbel a quen queira. Case luxuria do sentido.

FRENTE MARINO: hai unha frente a¨ª diante onde a¨ªnda perecen os homes na loita. Ser mari?eiro segue a ser vivir como guerreiro, prob¨¢ndose, desafiando. Admiraci¨®n e pasmo. Loito polos que pereceron, agradecemento aos que est¨¢n a¨ª a bordo, a facer mareas.