Catro premios en trinta anos

A fortuna da literatura galega nos Premios Nacionais que, dende 1976 (78, na modalidade de Literatura Infantil) e anualmente, outorga o Ministerio de Cultura resulta historicamente desigual. Alfredo Conde en 1986, por Xa vai o griff¨®n no vento, Manuel Rivas en 1996, polos contos de ?Que me queres amor?, e Suso de Toro en 2003, por Trece badaladas, foron os ¨²nicos galegos en recoller o galard¨®n na categor¨ªa de Narrativa. Ning¨²n premiado no eido da poes¨ªa, a¨ªnda que si numerosos finalistas entre eles, catro veces, Miguel Anxo Fern¨¢n Vello. E a gran sopresa de Rub¨¦n Ruibal na edici¨®n do ano pasado, que ga?ou o Nacional de Literatura Dram¨¢tica con Limpeza de sangue, o mesmo galard¨®n que levara en 1997 Manuel Lourenzo por Veladas indecentes, dentro dun palmar¨¦s galego bardante dos libros infant¨ªs e xuven¨ªs.

O c¨¦lebre Das cousas de Ram¨®n Lamote, do lugu¨¦s Paco Mart¨ªn (1940), foi reco?ecido co Premio Nacional de Literatura Infantil e Xuvenil en 1986. Nove anos logo, en 1995, Xabier Puente Docampo (R¨¢bade, 1946) sum¨¢base ¨¢ representaci¨®n galega de ga?adores cos catro relatos de misterio de Cando petan na porta pola noite. Un ano m¨¢is tarde, Fina Casalderrey (Xeve, 1951) repet¨ªa para a literatura galega con O misterio dos fillos da L¨²a.

At¨¦ onte, cando o cl¨¢sico dos libros infant¨ªs e xuven¨ªs en galego Agust¨ªn Fern¨¢ndez Paz, autor de obras tan populares como Corredores de sombra, Aire negro, As flores radioactivas ou Cartas de inverno, fixo parella co historiador Justo G. Beramendi -hai unha semana anunci¨¢base que o Premio Nacional de Ensaio ¨ªa, por primeira vez, para un libro en galego, De provincia a naci¨®n. Historia do galeguismo pol¨ªtico- no certame do Ministerio de Cultura.