Actores e Cans

O festival de curtometraxes de Cans ¨¦ ¨²nico. Nace xa cun car¨¢cter ¨²nico, a iron¨ªa de quen xoga coa comparanza entre Cannes e Cans, un luxoso porto mar¨ªtimo e unha aldea do interior. E como corresponde ao tama?o relativo de Cans, o seu festival oc¨²pase do cinema de breve duraci¨®n. E as¨ª, os d¨ªas do festival son d¨ªas de aldea, co seu encanto indud¨¢bel para a xente de cidade. Entre pistas, rueiros, galp¨®ns, gali?eiros, eiras, leiras e o adro da igrexa suc¨¦dense debates, encontros e un repaso da nova creaci¨®n audiovisual.

E como non hai mellor lugar para estar que o aire libre, foi nun debate nunha leira petando o sol onde aflorou o tema de fondo do audiovisual galego. Saiu polas mellores bocas, polas de actores: Luis Iglesia e Antonio Dur¨¢n, Morris, fixeron un coloquio na leira guiados con discreci¨®n por Alfonso Pato. No coloquio entre eles dous e co p¨²blico, Alber Ponte maiormente, afloraron feridas e dilemas para os dobradores, os actores e actrices. Os actores e o p¨²blico discutiron sobre as linguas, sobre as produtoras, sobre a TVG, sobre a dobraxe. Diferentes experiencias, dilemas, d¨²bidas, conflitos ¨ªntimos e ideol¨®xicos.

As empresas audiovisuais son dependentes da TVG. Algunhas, as m¨¢is pr¨®speras, absolutamente dependentes. E p¨®dese ver que esa situaci¨®n empresarial ten consecuencias art¨ªsticas, unha atadura invis¨ªbel mais verdadeira. Conformarse con esa situaci¨®n pode limitar o valor da producci¨®n audiovisual galega. O universal ¨¦ o local con naturalidade e sen medo ao mundo. A¨ªnda que nada m¨¢is sexa porque os nosos actores e actrices non lles falten as oportunidades que lles corresponden lex¨ªtimamente cando traballan desde aqu¨ª en galego. As mesmas que cando traballan en Madrid en castel¨¢n ou en Par¨ªs en franc¨¦s.