Coixet homenaxea a John Berger no c¨¢rcere coru?¨¦s

Deneg¨¢ronlles a s¨²a solicitude de matrimonio. "Estatuto IBEC-27, cl¨¢usula F. Non hai maior erro que crer que a ausencia ¨¦ a nada. A nada ¨¦ antes, e a ausencia, despois. As veces ¨¦ f¨¢cil confundilas: de a¨ª alg¨²ns dos nosos pesares". Na pequena e descascada sala vis a vis, no corredor central do antigo c¨¢rcere da Coru?a, resoa a voz de Monica Bellucci lendo unha das cartas de Aida ao seu home Xavier, preso en cadea perpetua.

Un pouco m¨¢is al¨®, tras as reixas agora abertas dos corredores da vella prisi¨®n rep¨ªtese a escena: cada vez que un penetra nunha das exiguas celas, un sensor activa unha voz feminina lendo unha misiva desa estremecedora correspondencia entre unha muller sen idade nin enderezo a un recluso que conforma a ¨²ltima novela de John Berger. ? a homenaxe que lle rende ao escritor brit¨¢nico a cineasta catal¨¢ Isabel Coixet e que se poder¨¢ percorrer at¨¦ o 11 de xullo nos muros da prisi¨®n coru?esa, fronte a Torre de H¨¦rcules.

Dez consagradas actrices po?en voz ¨¢s cartas da obra do autor ingl¨¦s

O segundo asalto cultural nunha semana ¨¢ un c¨¢rcere pendente de destino ¨¦ unha exposici¨®n at¨ªpica. A montaxe de Coixet sobre a obra do seu amigo novelista ¨¦ mestura de performance e de instalaci¨®n sonora e cinematogr¨¢fica na que a palabra substit¨²e a imaxe.

Dez consagradas actrices, dende Maria Medeiros, Pen¨¦lope Cruz, Isabelle Huppert, Sarah Polley a Leonor Watling, interpretan coa s¨²a voz outras tantas cartas desa novela epistolar xurdida da mente de Berger durante unha viaxe a Palestina. A trav¨¦s dos debuxos do cotidiano no exterior e dos sentimentos interiores m¨¢s profundos que Aida relata ao seu soplete, meu guapo, o seu ya nour, a mostra "fala de inspiraci¨®n e deconstruci¨®n das cousas", reflexiona Coixet. "A libertade non ¨¦ amable", engade Berger nunha entrevista inclu¨ªda na mostra.

Estreada en Barcelona e levada logo ¨¢ Casa Encendida de Madrid, o montaxe cambia radicalmente de atmosfera e ga?a forza na cadea coru?esa. Non houbo que recrear a angustia e a soidade dun espazo penitenciario, como fixo a arquitecta Benedetta Tagliabue para as versi¨®ns catalana e madrile?a de From I. to J.. Entre os muros da ex prisi¨®n provincial deix¨¢ronse mesmo obxectos persoais abandonados por antigos presos e misivas de arrestados republicanos en 1936. Nos catres xacen mantas serigrafiadas coa versi¨®n galega das cartas. Unha actriz desco?ecida encargouse de darlles voz na lingua vern¨¢cula.