Galego cosmopolita

Estes d¨ªas lin o ¨²ltimo de Auster, Viaxes no scriptorium. ? un rito que cumpro cada ano con devoci¨®n: ler a entrega correspondente do mellor fabulador de Nova York. A diferencia ¨¦ que, por segunda vez, ocorrera o mesmo o ano pasado con Brooklyn Follies, podo facelo en galego e ao mesmo tempo que a novela se publica noutros lugares e linguas do mundo, grazas ¨¢s puntuais e coidadas traduci¨®ns que publica a Editorial Galaxia.

Doume unha volta inform¨¢tica polo dominio bivir.com e descubro versi¨®ns galegas de Balzac e Marcel Proust, entre outros grandes nomes da literatura universal. S¨ªntome normal ling¨²¨ªsticamente e ese sentirse normal deber¨ªa ser o obxectivo natural de calquera proceso de normalizaci¨®n ling¨¹¨ªstica, pero tam¨¦n sei que esa normalidade que disfruto puntualmente ¨¦ ocasional e excepcional. Son demasiado poucos os t¨ªtulos cl¨¢sicos ou actuais da literatura universal aos que se pode acceder directamente en galego.

Vela¨ª temos, entre moitas outras, unha pexa considerable da instalaci¨®n en novos rexistros que deber¨ªa conformar o roteiro dunha eficaz normalizaci¨®n ling¨¹¨ªstica. Non ¨¦ que crea eu que o modelo de conduta e posibilidades ling¨¹¨ªsticas que debamos emular sexa o do mundo castel¨¢n falante, excesivamente endog¨¢mico e alleo ao co?ecemento doutras linguas, pero hai determinadas acci¨®ns, como esta das traduci¨®ns, que te?en un valor simb¨®lico importante e po?er¨ªanos no cami?o da boa sa¨²de ling¨¹¨ªstica. Estar no mundo e en galego, esa ser¨ªa a verdadeira igualdade ling¨¹¨ªstica. Agora que o penso, non obstante, os programas oficiais de literatura no ensino, tanto en galego como en castel¨¢n, non incl¨²en o co?ecemento e lectura de Proust, Balzac ou Auster. Nostalxia da universalidade.