Prensa en galego

D¨¢base conta no Luces da semana pasada do XXX aniversario da revista Teima e non sei se lle acaer¨ªa m¨¢is a expresi¨®n cabodano. ? parte de enfrontarnos a moitos ao inexorable e ingrato paso do tempo, a cr¨®nica induce ¨¢ reflexi¨®n sobre a precariedade de instalaci¨®n do galego na prensa escrita. Poucos tab¨²s, mesmo referidos ao idioma, suscitan tal supersticioso consenso como entre os editores de prensa o de que os lectores rexeitan o galego escrito. Dificilmente sustentable esa afirmaci¨®n cando estamos tam¨¦n a punto de cumprir os trinta anos do galego no ensino, ¨¦ dicir, nos ¨²ltimos case trinta anos todos os individuos galegos tiveron maior ou menor contacto coa aprendizaxe do galego escrito no sistema de ensino obrigatorio. Por pouco que tivese triunfado esa aprendizaxe (tam¨¦n haber¨ªa que analizar os seus niveis de suceso) non hai correspondencia coa presenza por debaixo do 1% do galego na prensa de informaci¨®n xeral. Hai estat¨ªsticas para todo pero ningunha sobre o idioma rexistra a simetr¨ªa social con esa cativa porcentaxe. Se os medios de comunicaci¨®n queren ou deben ser reflexo e rexistro da vida social real, poucas avar¨ªas maiores se poden comprarar con esta deixaci¨®n e posta ao lonxe da realidade.

Son especialmente notables e heroicos os exemplos de publicaci¨®ns semanais e mensuais en galego e, se cadra, haber¨ªa que apo?er para valorar o seu nivel de aceptaci¨®n real, se as s¨²as cativas tiraxes derivan do idioma empregado ou da mesma elaboraci¨®n e formalizaci¨®n dos contidos porque c¨®mpre non esquecer que se ben a normalizaci¨®n ling¨¹¨ªstica non pode ir vinculada a s¨® un modelo cultural e ideol¨®xico, os usuarios do galego non prescindimos da nosa conciencia cr¨ªtica e capacidade de discernimento cando lemos no noso idioma. Por iso c¨®mpre moita, m¨¢is e mellor e m¨¢is plural prensa en galego.