Vinilos, soidades e viaxeiros
DISCOS DE VINILO NUN ESCAPARATE... E logo a¨ªnda se fabrican, a¨ªnda se venden, a¨ªnda hai quen os po?a? Un golpe de soidade repentino.
SOA MELLOR A M?SICA NO VINILO que no CD, por moito que digan. E hai maxia en coller un disco de pl¨¢stico negro na man e pousarlle unha agulla e que empecen os m¨²sicos.
Ben sei que ¨¦ unha cousa semellante cun CD met¨¢lico, ben sei. Semellante.
TAM?N HAI MAXIA NO MP3, a m¨²sica que ven pola Rede, electricidade.
E se imos ao caso, a m¨²sica na radio. A radio ¨¦ a verdadeira caixa milagreira.
MAIS EU QUER?AME REFERIR ? MORRI?A do vinilo. ?s morri?as todas (pois acaba de pasar por a¨ª diante un Dous Cabalos e tam¨¦n me entra morri?a).
A que un non anda atento logo lle aparecen as soidades, a calquera cousa. Tam¨¦n os rapaces te?en soidades de cando foron meni?os, e ap¨¦ganse aos xoguetes e non queren tirar con eles.
E os homes adultos ap¨¦ganse ¨¢s cousas da mocedade. E os vellos ¨¢s cousas dos traballos que deixaron atr¨¢s.
Somos as¨ª, apeg¨¢monos ¨¢s cousas.
APEG?MONOS AO PASADO. Dic¨ªa o Rilke que a infancia ¨¦ a patria do home. E ti?a a raz¨®n m¨¢is certa e plena. Agora que tam¨¦n o ¨¦ a xuventude, e a madurez. En xeral, a nosa patria ¨¦ o pasado. O noso pasado, claro.
A PATRIA VERDADEIRAMENTE ? O PASADO. Mais con isto non quixera eu desconsiderar nada, pois qu¨¦ cousa hai m¨¢is persoal, m¨¢is humana que o pasado, a memoria? Somos memoria. O pasado ¨¦ o noso software, o software do humano.
Nin sequera todas as patrias son boas. Mais son.
TAM?N HAI XENTE QUE NON TEN PATRIA, NON TEN PASADO. E daquela cando se extrav¨ªa non sabe onde ten que ir. Non ten un lugar atr¨¢s ao que voltar, non hai casa de volta.
AGORA QUE PARA UN DE SANTIAGO ¨¦ dif¨ªcil extraviarse, pois sempre che aparece a man un cami?o de Santiago calquera. ? mesmi?o como unha maldici¨®n, non hai maneira de perderse cando un quere.
PEQUENOS RITOS: SE UN VE PASAR O TREN hai que saudar coa man e rir ou sorrir. D¨¢ boa sorte, pois un ponse m¨¢is contento. E os viaxeiros, a¨ªnda que non o saiban, pois esqueceron, tam¨¦n agardan a sorpresa de que algu¨¦n os sa¨²de.
Case sempre devolven o sa¨²do de forma autom¨¢tica. Hai quen reprime o xesto, iso d¨¢ mala sorte.
SOMOS LUME, duramos mentres estamos acendidos. Ardamos.
Tu suscripci¨®n se est¨¢ usando en otro dispositivo
?Quieres a?adir otro usuario a tu suscripci¨®n?
Si contin¨²as leyendo en este dispositivo, no se podr¨¢ leer en el otro.
FlechaTu suscripci¨®n se est¨¢ usando en otro dispositivo y solo puedes acceder a EL PA?S desde un dispositivo a la vez.
Si quieres compartir tu cuenta, cambia tu suscripci¨®n a la modalidad Premium, as¨ª podr¨¢s a?adir otro usuario. Cada uno acceder¨¢ con su propia cuenta de email, lo que os permitir¨¢ personalizar vuestra experiencia en EL PA?S.
En el caso de no saber qui¨¦n est¨¢ usando tu cuenta, te recomendamos cambiar tu contrase?a aqu¨ª.
Si decides continuar compartiendo tu cuenta, este mensaje se mostrar¨¢ en tu dispositivo y en el de la otra persona que est¨¢ usando tu cuenta de forma indefinida, afectando a tu experiencia de lectura. Puedes consultar aqu¨ª los t¨¦rminos y condiciones de la suscripci¨®n digital.
