Diferentes, esp¨ªas, forenses

Por se xa non fora suficiente coa mi?a tendenc¨ªa natural ¨¢ perplexidade diferencial, confeso que co seguimento da especifidade desta edici¨®n Galicia de EL PA?S agud¨ªzase o meu instinto identificador do xenu¨ªno do pa¨ªs. Nas ¨²ltimas semanas, ningunha estat¨ªstica econ¨®mica de emprego ou crecemento do PIB coincid¨ªa coa tendencia espa?ola ou europea (neste caso para ben) pero tampouco outras cifras tr¨¢xicas: mentres en Espa?a diminu¨ªron as v¨ªctimas mortais de tr¨¢fico, en Galicia aumentaron no ¨²ltimo ano (mais un dato a favor da racionalidade da transferencia das competencias viarias). Pero a realidade ¨¦ complexa e m¨¢is ben rara. Desde estas mesmas p¨¢xinas sorpr¨¦ndeme a informaci¨®n sobre a existencia dun elevado ¨ªndice de espionaxe industrial nas empresas do pa¨ªs, tanto que a contraespionaxe est¨¢ xerando un florecemento inusitado da actividade detectivesca, mesmo unha axencia viguesa colabora coa polic¨ªa de Dallas na aplicaci¨®n do pol¨ªgrafo da verdade. Non sei se estes datos de espionaxe industrial son paralelos ao noso nivel de I+D, pero con todo ¨¦ ben l¨¢stima que nos dediquemos a espiarnos entre n¨®s e non ao resto do mundo. Sempre pensei que os signos nacionais deber¨ªan inclu¨ªr, amais da bandeira, o himno e a selecci¨®n, unha orquestra (temos certa dispersi¨®n nisto), un ballet (o burato de Rey de Viana quedou sen encher) e un corpo de esp¨ªas que nos situase no mundo. S¨® atopo consolo cient¨ªfico na constataci¨®n de que o noso sentido colectivo da morte ten efectiva prolongaci¨®n no avanzado da nosa industria forense: o ADN dun neno colombiano nacido no cautiverio das FARC investigouse en Compostela.

Xa o dic¨ªa Carlos Blanco: somos unha potencia. E ¨¦ que, posiblemente, a mellor defensa fronte as contradici¨®ns (excesos ou defectos) da realidade sexa a iron¨ªa. No seu degrao m¨¢ximo, sarcasmo.