"Galicia ¨¦ un caos"

Di de si mesma que "compaxina o traballo gr¨¢fico no estudo de dese?o e comunicaci¨®n visual Uqui /Cebra coa creaci¨®n de proxectos, utilizando en moitos deles a linguaxe publicitaria como forma de expresi¨®n". Efectivamente, Uqui Permui (Barallobre, 1964) non cabe na etiqueta de dese?adora. Pola contra, ¨¦ necesario recorrer ¨¢ definici¨®n de creadora total con ramificaci¨®ns na videocreaci¨®n ou a intervenci¨®n na r¨²a. O seu estudo na Porta de Amio (Santiago) ¨¦ unha simbiose que combina a dureza ¨¢rida do formig¨®n coa transparencia l¨²cida do cristal. Do outro lado da r¨²a, un galp¨®n de uralitas acubilla ferranchos e gali?as.

P. ?Que pensas cando miras cara a f¨®ra?

R. Galicia ¨¦ un caos pero creo que ¨¦ necesario acept¨¢rmonos tal e como somos. ?s veces parece que todo exercicio de promoci¨®n do interior no exterior non ¨¦ m¨¢is ca unha postura de cara ¨¢ galer¨ªa. Somos unha mestura estra?a pero ¨¦ necesario asumilo en vez de criticalo con odio. Non creo que nos conve?a est¨¢rmonos laiando de que non somos perfectos e de que temos unha ordenaci¨®n urban¨ªstica ca¨®tica. Isto non debe ser entendido como unha agresi¨®n sen¨®n asumido con naturalidade. Preoc¨²pame m¨¢is a necesidade de constru¨ªr cidades para vivir e non para observar.

P. A t¨²a publicaci¨®n Entrecruzar reflexiona sobre o concepto de identidade. ?Que somos?

R. A idea da publicaci¨®n xorde da historia da bandeira galega. Como a partir da lembranza da bandeira mar¨ªtima da Coru?a que desped¨ªa os exiliados, se constru¨ªu unha referencia visual que deu p¨¦ ao dese?o da franxa azul sobre branco, que cando volveu cruzar o Atl¨¢ntico foi adoptada como icono oficial. A resposta de case cen artistas a esta proposta resultou unha sorpresa. A pluralidade facilitou a construci¨®n dunha imaxe poli¨¦drica de pa¨ªs. G¨²stame o reflexo que nos d¨¢ este espello de n¨®s mesmos. Non ¨¦ compracente pero si orgullosa.

P. Corpos de producci¨®n, fraguado con Mar¨ªa Ru¨ªdo, aglutinou a mirada de artistas, fil¨®sofas e cami?antes arredor dun discurso cr¨ªtico e feminista lanzado dende anuncios publicitarios nas r¨²as de Santiago.

R. Busco sempre a provocaci¨®n. Non quero dicirlle ¨¢ xente o que ten que pensar sen¨®n que eles se movan por libre elecci¨®n. Trato de estimular a trav¨¦s de mensaxes que evidencian a realidade e que provoquen unha reacci¨®n no espectador. Sen dirixismos. Por iso non quero unha muller v¨ªtima, nin estra?a, nin hero¨ªna. Fuxo tam¨¦n de paternalismos. Quero estimular ao receptor, buscar a s¨²a reacci¨®n activa.

P. Unha vez m¨¢is, o traballo colectivo. Resulta estra?a esta obsesi¨®n nun mundo tan individualista.

R. S¨®s somos moi pouca cousa. En cambio, cando moitas mentes se po?en a traballar saen resultados moito m¨¢is atractivos. ? dif¨ªcil, hai que ceder e dialogar pero iso ¨¦ o interesante do traballo colectivo. A asociaci¨®n avanza moi lentamente, pero creo que realmente ¨¦ importante. O traballo conxunto fainos m¨¢is fortes e m¨¢is ricos.