Portugal

Toneladas de ret¨®rica leva consumido a intelectualidade galega e o galeguismo cultural, en xeral, invocando as relaci¨®ns con Portugal. A proximidade xeogr¨¢fica e o parentesco xen¨¦tico de ambas as linguas constatan a oportunidade desa invocaci¨®n constante pero permanentemente frustrada. En Galicia, a lusofilia ¨¦ unha cuesti¨®n de ¨¦lites ideoloxizadas que non encontra correlato en Portugal, pa¨ªs que se debate nos ¨²ltimos anos nunhas coordenadas, parece que insuperables, de pesimismo hist¨®rico. Mentres unha parte da intelectualidade galega suspira por unhas relaci¨®ns coa cultura portuguesa que compensen a dependencia hist¨®rica de Galicia da cultura de expresi¨®n espa?ola os portugueses m¨¢is cultos son iberistas, ¨¦ dicir, queren ser espa?ois sen matizar a irmandade hist¨®rico-ling¨¹¨ªstica con Galicia. Poucas cousas resultan m¨¢is dif¨ªciles para un galegofalante que tratar de manter unha conversa en galego cun portugu¨¦s. O interlocutor tratar¨¢ sempre de falar, mal que ben, castel¨¢n. Son moitos os prexu¨ªzos que act¨²an en ambos os sentidos e que s¨® se superar¨¢n con informaci¨®n. Na mi?a biograf¨ªa art¨ªstica gardo a aldraxe de que no ¨²nico lugar do mundo onde vin anunciado como "Los Resentidos" o meu grupo de m¨²sica "Os Resentidos" (que fac¨ªamos bandeira do galego nas nosas canci¨®ns) foi en Coimbra. Se cadra, nos dous territorios mest¨²ranse no asunto demasiadas implicaci¨®ns de identidade, ¨¢ parte de disfuncionalidades como a de propo?er unha ortograf¨ªa com¨²n para d¨²as linguas que no que m¨¢is, sen¨®n no ¨²nico, que se diferencian ¨¦ precisamente na s¨²a estrutura fon¨¦tica. Por iso creo que se nos achagaramos os uns ¨®s outros como europeos, e deixando a un lado outros atavismos, as relaci¨®ns ser¨ªan bastente m¨¢is ricas e eficaces. Se a iso lle sumamos un punto de ecoloxismo cultural a prol da diversidade, estariamos no bo cami?o.