"Non sei se fago arte urbana"

"Falar de dese?o galego ¨¦ un pouco ousado, a non ser que falemos daqueles dese?adores que recorren ¨¢ retranca na raizame do seu traballo", di o artista urbano vigu¨¦s Nano 4814 [un dos seus alcumes].

"A¨ªnda que o soporte que utilicen sexa distinto ao da arte m¨¢is tradicional, eu vexo a s¨²a actividade m¨¢is preto da arte contempor¨¢nea que do dese?o". Nano destaca os dese?adores "do Fanzine Enfermo, os Nenos Especiais, Jorge Perianes, os do Colectivo Alga...".

Agora vive en Madrid, pero Nano f¨ªxose un nome pintando chocos na s¨²a cidade, onde a¨ªnda colabora con Ad Hoc [tam¨¦n estivo na ¨²ltima exposici¨®n Urbanitas, do MARCO]. O ¨²ltimo choco pintouno hai tres d¨ªas. "En Madrid malvivo", reco?ece, malia compaxinar traballos de dese?ador con colaboraci¨®ns na galer¨ªa Subaquatica. Tam¨¦n ¨¦ o ¨²nico galego que aparece en Stencil Graffiti, o libro do ingl¨¦s Tristan Manco sobre grafitis con plantel (para evitar a polic¨ªa). "Eu estaba en Londres en 1998 e son cousas que pasan, pero non adoito utilizar planteis", di. A arte urbana, falando de grafitis, naceu en Nova York a finais dos 60. Segue sendo autorreferencial, e ese ¨¦ un dos seus poderes, malia o crecente risco de estabulaci¨®n.

"A arte urbana non ¨¦ an¨®nima. Non hai arte m¨¢is cercana ¨¢ sociedade", insiste. "Outra cousa ¨¦ que esteamos ¨¢ marxe da sociedade da arte". "Eu non sei se fago arte urbana e tampouco sei se fago arte. Quizais son un mercenario que loita contra a necesidade alimenticia da prostituci¨®n creativa".

Nano adoita debuxar a man alzada. Cadrar o traballo na r¨²a coas encargas (murais e instalaci¨®ns, sobre todo) ¨¦ unha das s¨²as coitas actuais. "Sobre todo", di, "se quero ser Nano 4814 en calquera ¨¢mbito".