Electro pop feito na casa

As ferramentas: un teclado midi, un computador "con programaci¨®n que se pode mercar no Corte Ingl¨¦s" e un "bo micro". O resultado: Kara.o.ke, o segundo disco de Projecto Mourente, dispositivo desde o que Carlos Valc¨¢rcel factura tecno-pop en galego, de fasqu¨ªa ir¨®nica e acabado europeo. "Pop caseiro e espont¨¢neo feito para bailar", define Valc¨¢rcel as s¨²as m¨²sicas no blog ao nome de Projecto Mourente. Kara.o.ke sup¨®n a terceira referencia de A Regueifa discos, logo de Finais dos 70 e principios dos 80 de Fanny+Alexander e Galicia es una mierda, de Ataque Escampe. Tam¨¦n se pode descargar de balde na plataforma dixital do selo.

"Neste disco aprend¨ªn a probar cousas novas, aprend¨ªn dos computadores, pero sobre todo aprend¨ªn doutras persoas", explica Valc¨¢rcel, "aprend¨ªn das persoas que colaboran no disco". Logo dun sorprendente, por inesperado, Baixo os eucaliptos, elaborado con software e voz, Carlos Valc¨¢rcel recorreu ¨¢s guitarras de Noel Fe¨¢ns, de Fanny+Alexander, e de Martin Wu, de The Homens, para aplicar matices anal¨®xicos ¨¢s s¨²as inclinaci¨®ns electro. "Non sei tocar ning¨²n instrumento que non sexa o computador". Xan V¨¢zquez nos coros e Yolanda Valc¨¢rcel, irm¨¢ de Carlos, completan a n¨®mina de Kara.o.ke. "O t¨ªtulo ¨¦ un xogo de palabras no que r¨ªo do que podo dar sobre un escenario", di, "onde saio a cantar sobre unhas bases e m¨¢is nada". Os puntos outorgan o dobre sentido: "Configuran unha pregunta, cara a onde imos?".

"Non vale dicir que non se co?ece a m¨²sica en galego; non len a prensa?"

Kara.o.ke cont¨¦n dez temas so ep¨ªgrafes tal Demasiado popi, ou Vamos queimar Par¨ªs e tres remesturas a cargo dos Colectivo Oruga, de Fanny+Alexander e de Cable. Para Carlos Valc¨¢rcel, a perfecta canci¨®n pop non depende de f¨®rmula ningunha. "Non adoito facer esa reflexi¨®n, pero non me gustan os temas pastelosos, que non se fagan mon¨®tonos; que resulten divertidos e que provoquen, ao mesmo tempo, certas sensaci¨®ns, pero sensaci¨®ns am¨¢beis". O inventor do Projecto Mourente admite o proverbial car¨¢cter retranqueiro das s¨²as canci¨®ns, que falan do que vai "vendo".

"Projecto Mourente arr¨ªmase a Fanny+Alexander", relata Valc¨¢rcel, "sobre todo pola forma de traballar na casa, coas m¨¢quinas". Reco?ece a s¨²a d¨¦beda con The Homens: "Eles empurr¨¢ronme a facer directos". Pero a chave que abre o car¨¢cter est¨¦tico do autor do rompepistas Como so caranguexos (2006, inclu¨ªdo en Baixo os eucaliptos) reside no electropop europeo: Pet Shop Boys, Bronski Beat ou Saint Etienne. "Agora mesmo escoito algo de post rock, que meten maquini?as", afirma, antes de se confesar: "En realidade, todo o que sexa electro algo". Na nota promocional d'A Regueifa, engaden a Fangoria, Astrud e OBK.

Pero o paradoxo da m¨²sica bail¨¢bel do Projecto Mourente ¨¦ a imposibilidade da s¨²a transferencia ¨¢s pistas de baile do pa¨ªs. "Eu non falo por min", asegura Valc¨¢rcel, "pero par¨¦ceme inxusto ir a un bar de hip hop en Pontevedra e non poder escoitar a Dios Ke Te Crew ou a Malandr¨®meda

[grupos de referencia do rap en galego]". "As cousas claritas", non dubida, "porque xa non vale a desculpa de que non se co?ece a m¨²sica galega; non len a prensa? non oen a radio?". Carlos Valc¨¢rcel sit¨²a o exemplo concreto na vila de Cee: "Por que en Cee, onde a maior¨ªa de xente ¨¦ galegofalante, s¨® po?en m¨²sica en castel¨¢n, ademais, peor que a m¨²sica en galego?".

Kara.o.ke distrib¨²eo nas tendas de discos Lonxa Cultural. A decisi¨®n de facelo en soporte f¨ªsico pertence, segundo o propio Valc¨¢rcel, "¨¢s petici¨®ns" que lle chegaban pola Rede. "Houbo unha demanda por parte dos fans. Se fose por min, o disco s¨® estar¨ªa dispo?¨ªbel en Internet. A ver se agora se cumpre nas vendas", ironiza. As pezas de Baixo os eucaliptos (2006), o primeiro disco de Projecto Mourente, excederon as 15.000 descargas.