Poema so?ado

1

Sobre os paxaros. ?Por que os paxaros e a poes¨ªa? Os paxaros est¨¢n na sombra, na noite. A poes¨ªa ¨¦ un xeito de voar na linguaxe, para separarse do mundo e volver a el - - pousar, re-pousar sen someterse - - ¨¢ linguaxe - - completamente. O paxaro regula a distancia coas ¨¢s, a poeta escribe nela - - un tipo de linguaxe que non ¨¦ de¨ªctica sen¨®n apod¨ªctica (hogano as pol¨¦micas son para os cidad¨¢ns, non para os lectores). Declaraci¨®ns que non precisan demostraci¨®n porque son unha mostraci¨®n.

Volver ¨¢ canci¨®n de berce. Falar nun dobre plano, cun desdobramento. As ¨¢s pr¨¦ganse e despr¨¦ganse, coma a linguaxe; a linguaxe po¨¦tica xoga con esa prega, ese encarta-lo sentido ocult¨¢ndoo ou, ¨® pregar, facendo que o sentido perda sentido - - unha parte da linguaxe queda oculta, non est¨¢ ¨¢ vista malia estar presente. Coma o corpo do paxaro, cuberto coa pluma... coa que se escribe.

Coller na man un paxaro inqueda: toda a palma da man: o latexar todo.

E logo os liques, os mofos e os ¨¢lamos ¨® final. E antes o ollo, outra prega.

A p¨¢lpebra ¨¦ linguaxe (abre/pecha), a linguaxe do ollo - - a mirada, ou a s¨²a ausencia. A ollada tam¨¦n pousa... nos obxectos, nos suxeitos. Cobre o mundo coma a linguaxe. Trala prega, trala p¨¢lpebra. O ollo ¨¦ coma un paxaro, asemade no ni?o e no aire, ag¨¢chase e mira, voa f¨®ra e rec¨®llese en si mesmo. O ¨¢lamo apunta ¨® aire.

? alado, ¨¦ de¨ªctico, compensaci¨®n: chantado na TERRA. Entre o mundo e o aire, toca o aire nace da terra. Naci¨®n. Coma a poeta. Un andr¨®xino das linguaxes, unha encrucillada, sen sexo sen lingua sen fala.

?Que son os liques, o mofo? O pouso, o que queda. Na cortiza dos ¨¢lamos. Apegados ¨¢ linguaxe: unha excrecencia. Non linguaxe propiamente dita, non poema, resultado do poema: a detenci¨®n, o significado. O que non se pode ver nin apalpar. A morte.

2

Tr¨¢tase dunha Traumnovelle - - novela so?ada - - po¨¦tica. Daquela, un Traumgedicht, un poema so?ado. A relaci¨®n do alado coa poes¨ªa non precisa comento. O alado est¨¢ nun medio que ¨¦ linguaxe: o aire non se apalpa, perc¨ªbese soamente. Est¨¢ na elevaci¨®n, quere dicir, no contacto e na nube, no que ¨¦ e non ¨¦ tal. Est¨¢ en certo afastamento - - controlado: pola linguaxe, polo vento: pairar no aire ¨¦ como pairar na linguaxe: no baleiro: a poes¨ªa.

[para a poeta dos paxaros]

O ¨²ltimo libro de poemas de Carlos Lema ¨¦ O xeito de Freud (Espiral Maior)