Premios retocados

O Goberno galego vai queimando etapas. En Cultura, despois dunha primeira fase de cortar cabezas e matar nervios sensibeis, unha fase de doma traum¨¢tica, agora xa se cren capaces de ir soltando corda sen que a besta se desmande. As¨ª compre entender a volta dos Premios da Cultura anunciada o martes.

No primeiro que pensaron foi no acto de entrega: a localizaci¨®n, a TVG, a m¨²sica, o formato de entrega, os discursos, a mantedora, a elecci¨®n do p¨²blico para que non haxa pancartas nin asob¨ªos, moito menos que algu¨¦n da kale borroka salte a escena e lle estampe un bolo de merengue nos morros a quen non debe, convert¨¦ndoo en estrela de YouTube e afogando as s¨²as lex¨ªtimas aspiraci¨®ns.

Revisado cada aspecto, o conselleiro Varela dirixiuse a Feij¨®o: "Estamos preparados, presidente". Un retoque aqu¨ª e outro acol¨¢, e listo. Vexamos os retoques: neles conc¨¦ntrase a visi¨®n e o manexo da cultura que leva a cabo o PP.

A quen isto escrebe non lle gustaba o de premios da "cultura", preferir¨ªa que fosen das "artes", pero iso son patacas mi¨²das, e iso non se retocou. O primeiro retoque foi o de facer desaparecer os premios case dous anos. O segundo retirarlles a categor¨ªa de nacionais. O terceiro, decisivo, a composici¨®n do xuri, que pasa de estar integrado por quince colegas dos premiados a estar composto por: O conselleiro, o director xeral, un secretario con voz e sen voto da conseller¨ªa, os tres rectores, o presidente do Consello da Cultura, o presidente da RAG, a presidenta da Real Academia das Artes Nosa Se?ora do Rosario e catro persoas tam¨¦n designadas pola conseller¨ªa, por suposto de reco?ecido prestixio, ou sexa, de confianza. En total doce membros dos que controlan directamente a seis e medio. E ¨¢s instituci¨®ns non directamente dependentes d¨ªselles: "ou persoa designada", como dicindo: asegur¨¢devos de mandar algu¨¦n educado. Non se di "o conselleiro, ou persoa designada".

Isto ¨¦ o de menos. Os m¨¦ritos art¨ªsticos x¨²lganos agora as instituci¨®ns e os centros educativos superiores: a arte como pedagox¨ªa e parte das engranaxes e redes de lealdade das elites enxebres, a arte como marcador social e lexitimador simb¨®lico de os que tiran do carro, un xuri disposto a non dinamitar pontes e a participar nesta maniobra de baleirado e suplantaci¨®n dunha iniciativa do bipartito, e por convite e da man dun Goberno que ten como principal obxectivo (por descarte, xa que cartos que manexar non sobran), liquidar todo sinal de identidade da nosa cultura.

O seguinte retoque consiste en eliminar a dotaci¨®n de 15.000 euros por categor¨ªa e sustitu¨ªla por un diploma, o mesmo Goberno que subvenciona os touros, os quads ou o paintball.

Por ¨²ltimo red¨²cense as categor¨ªas de 10 a 7. E digo eu, a que v¨¦n iso? Para aforrar en diplomas? Pero xa sabedes, sempre hai que pensar que o inimigo ¨¦ m¨¢is listo e que perseguen o de sempre, a propaganda e o medo: primeiro, deixar ver que se reduce algo, o que sexa, para adaptarse aos tempos de austeridade, neste caso tres diplomas. Segundo, manter en alerta aos sectores fac¨¦ndolles chegar a mensaxe de que hoxe caeron tres pero o ano que v¨¦n pode tocarlles a eles, que todo o que se consegue ¨¦ concedido e que todo depende.

Que ocasi¨®n para que os galardoados rexeiten o premio! Non nos tanteos sen¨®n no ¨²ltimo instante, alegando que non se queren tratos cos ling¨¹icidas do Decreto. Total que se perde? Un diploma.